Η τραγωδία σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της πορείας διαμαρτυρίας για το πρώτο Μνημόνιο όταν κουκουλοφόροι (σύμφωνα με το βούλευμα με το οποίο παραπέμφθηκαν σε δίκη οι δύο βασικοί κατηγορούμενοι) πλησίασαν το υποκατάστημα, πέταξαν μολότοφ και έβαλαν φωτιά.
Η 35χρονη μαζί με την 32χρονη έγκυο Αγγελική Παπαθανασοπούλου και τον 36χρονο Επαμεινώνδα Τσάκαλη, ήταν τα τραγικά θύματα, που εξακολουθούν να να ζητούν δικαίωση, για την τραγωδία που σημειώθηκε κατά την διάρκεια πορείας διαμαρτυρίας για το πρώτο Μνημόνιο.
Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν δραματικές με τους υπαλλήλους της τράπεζας να βγαίνουν στα μπαλκόνια και να καλούν σε βοήθεια την ώρα που τους έπνιγαν οι μαύροι καπνοί. Οι περισσότεροι τα κατάφεραν είτε μόνοι τους είτε με τη βοήθεια πυροσβεστών. Αλλά η Αγγελική, ο Επαμεινώνδας και η Παρασκευή όχι.
Ο κ. Γιατρομανωλάκης αναφέρει στην ανάρτησή του την σχέση που είχε με το θύμα της επίθεσης, και γράφει μεταξύ άλλων: «Όσο δεν αντιδρούμε σε όλα αυτά, όσο ανεκτικότεροι γινόμαστε, τόσο πιο διάπλατα ανοίγουμε τις πόρτες έτσι ώστε η ιστορία της Marfin να επαναληφθεί.
Διαβάστε την ανάρτηση:
«Η Παρασκευή ήταν συμφοιτήτριά μου στο Πάντειο. Πέρναμε μαζί το Δέλτα Φαλήρου-Κηφησιά, εκείνη από το Μαρούσι, εγώ από το ΝΙΜΤΣ. Στο πανεπιστήμιο δεν είχα πολλούς φίλους γιατί παράλληλα εργαζόμουν στο ΕΛΙΑΜΕΠ και έτσι ήμουν μάλλον διεκπεραιωτικός με τα της σχολής. Η Παρασκευή και άλλη μια φίλη ήταν οι βασικοί μου συνδετικοί κρίκοι, μου έλεγαν αν έχανα τίποτα αξιόλογο από τις παραδόσεις και ενίοτε και κανένα κουτσομπολιό.
Εγώ μετά την αποφοίτηση έφυγα για την Αμερική, η Παρασκευή συνέχισε στην Ελλάδα. Τα χρόνια πέρασαν, εγώ επέστρεψα, πού και πού άκουγα από την κοινή μας φίλη κάποια νέα της Παρασκευής, χαθήκαμε όμως. Πέντε χρόνια πριν άκουσα ξανά το όνομά της μετά από καιρό, όταν η ανοησία, η ιδεοληψία και το τυφλό μίσος κάποιων την σκότωσαν.
Ακόμα και τώρα κανείς δεν έχει τιμωρηθεί για αυτό το έγκλημα. Ακόμα και σήμερα ο θάνατος της Παρασκευής δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα. Ήταν μια έξυπνη, χαμογελαστή, συμπαθητική και ευγενική κοπέλα, η οποία πλήρωσε με τη ζωή της αμαρτίες άλλων, γιατί έκανε το φοβερό ατόπημα να δουλεύει σε μια τράπεζα.
Όσο δεν αντιδρούμε σε όλα αυτά, όσο ανεκτικότεροι γινόμαστε, τόσο πιο διάπλατα ανοίγουμε τις πόρτες έτσι ώστε η ιστορία της Marfin να επαναληφθεί. Για την Παρασκευή και την οικογένειά της δεν μπορώ να κάνω και πολλά, για την ακρίβεια δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Όμως η ασφυξία που νιώθω κάθε φορά που τη θυμαμαι έχει κάνει πολλά για μένα».
13 χρόνια από την τραγωδία - Χωρίς τιμωρία το έγκλημα
Δεκατρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, 5 Μαΐου, από την τραγωδία με τη φωτιά σε υποκατάστημα της τράπεζας Marfin στην οδό Σταδίου όπου έχασαν τη ζωή τους η 32χρονη έγκυος Αγγελική Παπαθανασοπούλου, ο 36χρονος Επαμεινώνδας Τσάκαλης κα η 35χρονη Παρασκευή Ζούλια.
Από τις μετέπειτα αφηγήσεις και μαρτυρίες κατά τη διεξαγωγή της δίκης, ήρθαν στο φως τραγικές και συγκλονιστικές πτυχές από το δράμα των ανθρώπων που εγκλωβίστηκαν στην τράπεζα.
Σε τηλεφωνικές επικοινωνίες με οικείους τους, ανέφεραν ότι πνίγονται από τον καπνό, ενώ η μοναδική έξοδος ήταν κλειστή. Υπάλληλοι, που διεσώθησαν αφηγήθηκαν τις στιγμές πανικού και ως μοναδική οδό διαφυγής να πηδήξουν από το μπαλκόνι. Οι κουκουλοφόροι απ' έξω ούρλιαζαν «να καείτε».
«Ήμουν τυχερή γιατί ανέβηκα πάνω και στάθηκα στο φαρδύ μπαλκόνι και δεν πέθανα όπως η Παρασκευή, που δεν είχε χώρο πίσω της για να απομονώσει την πόρτα και να αναπνεύσει.
Όλη αυτή η ώρα με τους καπνούς που μας έλουζαν ήταν εφιαλτική. Εύχομαι κανένας άνθρωπος να μην ζήσει τέτοιες στιγμές. Αλλά το χειρότερο είναι ότι έγινε άδικα.
Τρεις ψυχές έφυγαν άδικα. Και ένα αγέννητο μωρό. Τρία σπίτια έκλεισαν» είχε δηλώσει πριν από δύο χρόνια η Μαρία Καραγιάννη, η υπάλληλος της τράπεζας που καταγράφηκε σε φωτογραφικά καρέ και τηλεοπτικά πλάνα να καλεί σε βοήθεια από ένα μικρό μπαλκόνι.
«Το χειρότερο από όλα είναι που ακούγαμε τις φωνές των παιδιών στο ισόγειο τους συναδέλφους μας, παρακαλούσαν τους δράστες να μην ρίξουν τη φωτιά. ''Είμαστε άνθρωποι μέσα, μην το ρίχνεις''. Ποιος υπολόγισε... Μόνο άνθρωποι δεν είναι αυτοί, τέρατα είναι» είχε συμπληρώσει.
Τα τελευταίας λεπτά στη ζωή της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου είχε περιγράψει στις αρχές και στις δικαστικές αίθουσες με τον πιο δραματικό τρόπο ο σύζυγος της, καθώς ήταν ο τελευταίος που μίλησε μαζί του την ώρα του κακού: «Στις 2 παρά, η Αγγελική μου τηλεφώνησε πανικόβλητη και μου είπε: "Μας έχουν βάλει φωτιά, θα σε πάρω σε λίγο".
Μου το έκλεισε. Αμέσως μετά την πήρα πίσω και μου είπε: "Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. Πνίγομαι". Μου το έκλεισε πάλι. Την πήρα ξανά αλλά δεν το σήκωσε. Με πήρε τη στιγμή που κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να σωθεί. Αφού είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να φύγει από τη φωτιά».
Την τραγωδία στη Marfin θυμούνται και αρκετοί χρήστες του Twitter τονίζοντας ότι 13 χρόνια μετά ακόμα δεν έχει υπάρξει τιμωρία για το έγκλημα με τους τρεις νεκρούς.