Και στη Θεσπρωτία οι πιστοί ένιωσαν τη Μεγάλη Παρασκευή ως ημέρα πένθους, αλλά και ημέρα θριάμβου και χαράς.
Πένθους για την αμέτρητη αχαριστία των ανθρώπων, που ανεβάσαμε στο σταυρό τον ίδιο τον Θεό μας.
Θριάμβου και χαράς, γιατί από το Πάθος Του πήγασε η λύτρωσή μας. Από το θάνατό του η ζωή μας!
Με λαμπάδες στα χέρια οι πιστοί ακολούθησαν στα χωριά της Θεσπρωτίας τον Επιτάφιο, στους δρόμους, και η καρδιά τους δεν έμεινε ασυγκίνητη και απαθής. Σιωπηλά συμμετείχαν στην ταφή του Ιησού, που με την ανάστασή του μας χαρίζει το στεφάνι της νίκης της ψυχής...