Λιτή η εκδήλωση στα γραφεία του συλλόγου, αλλά πλούσια τα συναισθήματα και τα οράματα και πληθωρικές οι ευχές.
Οι Σαρακατσάνοι χρησιμοποιούν μια και μόνο γλώσσα, την Ελληνική, ενώ ήταν καθαροί νομάδες και δεν είχαν πουθενά χωριό, αλλά στα στα μέσα του 20ου αιώνα εγκατέλειψαν το νομαδισμό.
Ο τρόπος ζωής τους ήταν οργανωμένος με ένα είδος ποιμενικής συνεργασίας, το «Τσελιγκάτο».
Είτε βρίσκονταν στα βουνά για ξεκαλοκαιριό, είτε το χειμώνα στα χειμαδιά, αδέρφια, πρωτοξαδέρφια και δεύτερα ξαδέρφια έσμιγαν τα κοπάδια τους σε ένα είδος "συνεταιρισμού", για την καλύτερη παραγωγική συνεργασία και διάθεση των κτηνοτροφικών τους προϊόντων.