Οι πέντε ψυχολογικοί λόγοι πίσω από αυτήν την ενοχλητική συνήθεια
1. Τελειομανία
Μέχρι και πριν λίγα χρόνια δεν συσχετίζαμε το δάγκωμα των νυχιών με συμπεριφορές τελειομανίας, αλλά μια μελέτη του 2015 μας άλλαξε τον τρόπο αντίληψης.
Τα άτομα που είναι τελειομανείς δεν μπορούν να χαλαρώσουν και να εκτελέσουν μια εργασία με «κανονικό» ρυθμό. Επομένως, είναι επιρρεπείς σε απογοήτευση, ανυπομονησία και δυσαρέσκεια όταν δεν επιτυγχάνουν τους στόχους τους και καταλήγουν να «τρώνε» τα νύχια τους.
2. Παιδική συμπεριφορά
Το φάγωμα των νυχιών σχετίζεται με το άγχος, καθώς η δράση αυτή ανακουφίζει και εκτονώνει το άγχος. Η ονυχοφαγία μπορεί να ξεκινήσει στην παιδική ηλικία ως άμεση αντίδραση στην ένταση στο σπίτι ή στο σχολείο.
Τα παιδιά δεν έχουν τη συναισθηματική ικανότητα να αντιμετωπίζουν το άγχος, έτσι μαθαίνουν να ανακουφίζονται από το φάγωμα των νυχιών. Επίσης, η ονυχοφαγία αποτελεί μια γνωστή νευρική συνήθεια που ξεκινά στην παιδική ηλικία περίπου 6 ετών. Τα αγόρια είναι πιο πιθανό να εκδηλώσουν τη συμπεριφορά αυτή συγκριτικά με τα κορίτσια.
3. Στοματική διερεύνηση
Η ονυχοφαγία συσχετίζεται με το θηλασμό κατά τη βρεφική ηλικία. Οι μητέρες που θηλάζουν υπερβολικά τα μωρά τους είχαν δημιουργήσει ακούσια ενήλικες που «εξαρτώνται» από το στόμα.
Αν και δεν υπάρχουν στοιχεία για αυτήν τη θεωρία, πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι τα μωρά βάζουν αντικείμενα στο στόμα τους όταν αρχίζουν να εξερευνούν τον κόσμο γύρω τους. Έτσι, ίσως είναι φυσικό για τους ενήλικες να θέλουν να μασούν κάτι και τα χέρια είναι εύκολα προσβάσιμα.
4. Επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά που ανακουφίζει το άγχος
Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η ονυχοφαγία είναι μια ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD). Το φάγωμα των νυχιών ακούγεται πάρα πολύ σαν το OCD, καθώς οι άνθρωποι έχουν την υποχρέωση να συνεχίσουν να τρώνε τα νύχια τους, ακόμα και όταν προκαλούν ζημιά.
Πιστεύεται ότι το φάγωμα των νυχιών είναι μια καταναγκαστική διαταραχή. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι τρώνε τα νύχια τους όλη την ώρα. Απλώς σημαίνει ότι αυτή είναι μια ρουτίνα που χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από το στρες. Μπορεί να έχουν και άλλους που βοηθούν στην εκτόνωση του στρες, όπως για παράδειγμα η γυμναστική.
5. Αυτοτραυματισμός
Το ακραίο φάγωμα των νυχιών προκαλεί πραγματικούς τραυματισμούς κι αυτό γιατί μπορεί να αφήσει την περιοχή του νυχιού εκτεθειμένη και ευάλωτη σε μολύνσεις. Επιπροσθέτως, η έρευνα δείχνει ότι οι τραυματισμοί είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι θέλουν να σταματήσουν αυτήν την ενοχλητική συνήθεια.
Σε αυτήν την περίπτωση, δεν λαμβάνουν ευχαρίστηση ή αποφόρτιση από τον πόνο που προκαλείται από το φάγωμα των νυχιών. Μόνο όταν το δάγκωμα των νυχιών γίνει υπερβολικό και προκαλεί πραγματική βλάβη, αυτό μετατρέπεται σε αυτό που περιγράφεται ως αυτο-προκαλούμενη βία (αυτοτραυματισμός).