Όταν μπαίνοντας βράδυ στην πόλη ανοίγεις το παράθυρο και εκσφενδονίζεις τη σακούλα με τα σκουπίδια της ημέρας στο ύψος του πάρκου Πυρσινέλλα (Γιαννιώτικο Σαλόνι) είναι σίγουρο ότι ο πολιτισμός δεν σ’ έχει αγγίξει στο ελάχιστο.
Κι όταν οι πινακίδες είναι εντόπιες, αυτό κάνει ακόμη πιο αποκαρδιωτικό το γεγονός.
Στο μυαλό σου βέβαια μπορεί και να μην έχεις καν τύψεις (εφόσον είχες δέσει τη σακούλα κόμπο). Στο κάτω κάτω ας πάνε οι υπάλληλοι του Δήμου να τη μαζέψουν. Γι' αυτό δεν πληρώνονται;
Μόνο περιφρόνηση και ντροπή μπορεί να αισθάνεται κανείς για όλους αυτούς τους πρωτόγονους που ζουν ανάμεσά μας.
Το ίδιο και όταν κάθεσαι στη λίμνη, πίνεις τον καφέ σου, τρως τη μπουγάτσα σου και παρατάς τα πάντα πάνω στο κράσπεδο ώστε ο αέρας ή να τα ρίξει στο νερό ή στον πεζόδρομο.
Πιο πέρα άλλος χώνει τα σκουπίδια του κάτω από τα παγκάκια ή τα πετάει πίσω για να μη φαίνονται κι ας είναι ο κάδος δυο μέτρα πιο κει.
Σκουπίδια στις επάλξεις του κάστρου, σε στάσεις αστικού, σε μεταλλικά κυτία, σε ΚΑΦΑΟ, σε κάθε πιθανό και απίθανο σημείο...
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο σε όλη τη χώρα. Στη Βόρεια Ελλάδα, για παράδειγμα, οι πολίτες είναι πολύ πιο συνειδητοποιημένοι κι αυτό φαίνεται παντού.
Αν υπήρχε έγκλημα κατά του περιβάλλοντος και κάμερες στους δρόμους μπορεί κάποιοι και να το σκέφτονταν να ρυπαίνουν τα πάντα γύρω τους, αλλά μέχρι τότε ...εκτοξεύστε ελεύθερα, δημότες της πόλης «των γραμμάτων και των τεχνών».
Όσο όμως και να μας ενοχλούν αυτές οι συμπεριφορές, οι υπάλληλοι του Δήμου -που αμείβονται για αυτή ακριβώς για τη δουλειά- πρέπει να δείχνουν αίσθηση καθήκοντος και να μην κάνουν αγγαρεία όπως συμβαίνει, δυστυχώς, πολλές φορές.
Επί της Λ. Δωδώνης ένα παλιό μεταλλικό κυτίο παίζει καιρό τώρα τον ρόλο του κάδου απορριμμάτων. Αόρατο κι αυτό για τους υπαλλήλους της καθαριότητας που περνούν από κει...
Άλλες ευρηματικές λύσεις από τους... πρωτόγονους
