Ο Δήμος Ηγουμενίτσας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, διοργανώνει μια σειρά δράσεων από τις 8 έως τις 14 Μαρτίου με σκοπό να τιμήσει τις γυναίκες και να αναδείξει τον πολυσήμαντο ρόλο τους:
Τρίτη 8 Μαρτίου 2022, 11:00, Πεζόδρομος
Ενημέρωση και διανομή έντυπου υλικού για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών
Τρίτη 8 Μαρτίου 2022, 9:00-13:00, Πολιτιστικό Κέντρο ΠΑΝΘΕΟΝ
Δωρεάν περιποίηση νυχιών, με την υποστήριξη του Τμήματος Καλλωπισμού νυχιών & Ονυχοπλαστικής του ΔΙΕΚ Ηγουμενίτσας Τηλ. Ραντεβού: 26650 28140.
Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022, 10:00 Ποδηλατόδρομος
Δράση για τις γυναίκες της Τρίτης Ηλικίας από το Τμήμα Άθλησης του ΠΑΚΠΠΟ Δήμου Ηγουμενίτσας, σημείο συνάντησης Πολιτιστικό Κέντρο ΠΑΝΘΕΟΝ.
Πέμπτη 10 Μαρτίου 2022, ΚΔΑΠμεΑ «Το Εργαστήρι»
Εικαστική δράση με θεματολογία τη γυναίκα από το ΚΔΑΠμεΑ «Το Εργαστήρι».
Παρασκευή 11 Μαρτίου 2022, 18:30, σε ζωντανή μετάδοση από τη σελίδα του Δήμου
Εκδήλωση για τον πολυδιάστατο ρόλο της γυναίκας και τη συνεισφορά της στην τοπική κοινωνία.
Κυριακή & Δευτέρα 13 & 14 Μαρτίου 2022, 9:00-17:00, Πολιτιστικό Κέντρο ΠΑΝΘΕΟΝ
Δωρεάν μαστογραφία
Η Επιτροπή Ισότητας των Φύλλων της Περιφέρειας Ηπείρου, με αφορμή την 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, επισημαίνει σε ανακοίνωσή της:
"Σε ένα περιβάλλον πολύ ιδιαίτερο στο οποίο συνεχίζει η πανδημία, και με την αβεβαιότητα του πολέμου στην Ουκρανία από την Ρωσική εισβολή, καλούμαστε να θυμηθούμε και να αναγνωρίζουμε τους αγώνες των γυναικών αρχικά στην Νέα Υόρκη, και διαχρονικά παντού, για Ισα δικαιώματα, σεβασμό των γυναικών, καλύτερες συνθήκες εργασίας, ίσες αμοιβές, ενίσχυση της θέσης των γυναικών σε όλους τους τομείς και ανέλιξη αυτών σε θέσεις ευθύνης, τόσο επίκαιρα και σήμερα αυτά τα θέματα.
Ο Ο.Η.Ε καθιέρωσε το 1957 την 8η Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σε ανάμνηση των αγώνων των γυναικών.
Ο ρόλος της γυναίκας πολλαπλός σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη, επιστήμων, αγρότισσα, νοικοκυρά. Οι γυναίκες έχουν αποδείξει ότι μπορούν να καταφέρουν πολλά, έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνατότητες τους .
Το 2021, και δυστυχώς συνεχίζεται, ήταν μία χρονιά στην Χώρα μας με πολλά αποτρόπαια εγκλήματα εις βάρος των γυναικών.
Οι γυναίκες είναι εύκολα θύματα, καταγγέλλουμε την Εμφυλη βία κάθε μορφής, και από όπου και αν προέρχεται και δυστυχώς δεν ξεχωρίζει σε κοινωνικό η μορφωτικό επίπεδο.
Η ΠΕΠΙΣ των Φύλων της Περιφέρειας Ηπείρου με συνεχείς δράσεις για όλες τις γυναίκες και τις μετανάστριες και τις πρόσφυγες, είναι σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς Συμβουλευτικά κέντρα, Ξενώνες φιλοξενίας, Δικ. Σύλλογοι, Τμήμα ενδοοικογενειακής βίας της Ελληνικής Αστυνομίας στην Ηπειρο, γυναικείες οργανώσεις για την ανάδειξη και προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών.
Φυσικά ασχολούμαστε και με τα παιδιά των οικογενειών που βιώνουν περιστατικά βίας. Δεν ξεχνάμε πως ο ψυχισμός των παιδιών είναι ευάλωτος, και ως αυριανοί υγιείς πολίτες της κοινωνίας πρέπει να τύχουν εξειδικευμένης υποστήριξης και βοήθειας.
Ευελπιστώντας στην μετά COVID εποχή σε σύντομο χρόνο, αισιοδοξούμε να επικρατήσει η Ειρήνη και η Λογική στις εμπόλεμες περιοχές, έτσι ώστε κάθε πολίτης και ειδικά οι γυναίκες να συνεχίσουν την ζωή τους στην καθημερινότητα με Ισότητα, Αξιοπρέπεια και Σεβασμό αναπτύσσοντας τα χαρίσματα και τις ικανότητες τους χωρίς φόβο, σε ένα σταθερό και καλύτερο παρόν, και με όραμα για ένα ελπιδοφόρο αύριο".
Σε ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑΗ Θεσπρωτίας υπογραμμίζεται μεταξύ άλλων ότι "σε μια περίοδο,που η παρατεταμένη κρίση του συστήματος οδηγεί ακόμα και σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, ο αγώνας για την απελευθέρωση των γυναικών είναι από τα μεγαλύτερα προτάγματα για την πάλη ενάντια στη κυβέρνηση και στον καπιταλισμό, το βάρβαρο σύστημα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, του ρατσισμού, του σεξισμού, των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία μας θυμίζει ότι οι γυναίκες ήταν και είναι τα μεγαλύτερα θύματα των πολέμων. Τα προσφυγικά καραβάνια από όλες τις εμπόλεμες περιοχές έχουν τις γυναίκες μπροστά. Ταυτόχρονα, είναι τα μεγαλύτερα θύματα της οικονομικής κρίσης, της διαχείρισης της πανδημίας από τις κυβερνήσεις, του ρατσισμού, του σεξισμού".
Και προστίθεται: "Η καταπίεση των γυναικών, ήταν και εξακολουθεί να είναι θεμελιακό στοιχείο για τη διατήρηση και αναπαραγωγή της ταξικής κοινωνίας και του καπιταλισμού. Η κυβέρνηση της ΝΔ πρωτοστατεί σ’ αυτές τις επιθέσεις.
Αύξηση γυναικείας ανεργίας, απολύσεις, μειώσεις μισθών, περικοπές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με το 85% των γυναικών στην Ελλάδα έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση σε χώρο εργασίας.
Η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, η «μαύρη» εργασία, η διάλυση της Επιθεώρησης Εργασίας, των ΣΣΕ, η απειλή της απόλυσης, δημιουργούν ένα τοξικό περιβάλλον συμβάλλοντας στην κλιμάκωση της ανισότητας και των σεξουαλικών παρενοχλήσεων, καθιστώντας, έτσι, την εργαζόμενη γυναίκα ακόμη πιο ευάλωτη και εξαρτημένη.
Στη σημερινή περίοδο, φάνηκε ήδη ότι τα μεγαλύτερα θύματα της οικονομικής κρίσης είναι οι γυναίκες, οι οποίες υφίστανται το μεγαλύτερο ποσοστό περικοπών και απολύσεων".
Ακόμη επισημαίνεται ότι "η διεκδίκηση των γυναικείων δικαιωμάτων είναι κομβικό σημείο για το εργατικό κίνημα σε μια περίοδο όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων.
Ιδιαίτερα στις μέρες μας η διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών έχει ως αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση των γυναικών με την «οικιακή σκλαβιά», καθώς φορτώνονται πολλαπλάσια καθήκοντα στο σπίτι, για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ατόμων με αναπηρίες.
Στη διάρκεια των λοκντάουν εκτοξεύθηκε η ενδοοικογενειακή βία με θύματα γυναίκες και παιδιά στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Οι ιδεολογικές επιθέσεις της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης ενισχύουν τις υλικές συνθήκες που παράγουν το σεξισμό.
Ο ρατσισμός και η ισλαμοφοβία, από τη «μαντήλα» και τις «επιθέσεις απελευθέρωσης» των μουσουλμάνων γυναικών μέχρι τα σεξιστικά «ανέκδοτα» για τις γυναίκες από την Ουκρανία, έχουν θύματα τις γυναίκες.
Σε μια περίοδο που οι γυναικοκτονίες και οι βιασμοί αυξάνονται σημαντικά και οι δράστες παραμένουν πολλές φορές ατιμώρητοι, μια σειρά αντιδραστικά ιδεολογήματα επιστρέφουν, υπό κρατική υποστήριξη, και στοχεύουν στον έλεγχο του γυναικείου σώματος και τον υποβιβασμό της γυναίκας είτε σε αναπαραγωγική μηχανή είτε σε αντικείμενο εκμετάλλευσης, εμπορικής προβολής, διαφημιστικό προϊόν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μια σειρά κοινωνικές και πολιτικές πρακτικές αφαιρούν από τη γυναίκα τον έλεγχο του σώματός της, περιορίζουν την προσωπικότητά της, μετατρέπουν το σώμα της, σε αντικείμενο της αγοράς.
Η πολυμορφική βία στην οποία υπόκειται το γυναικείο σώμα στον δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο είναι από τα βασικά προβλήματα που θα πρέπει να αναδειχθούν στον αγώνα για τη γυναικεία απελευθέρωση.
Γι’ αυτό είναι εξίσου σημαντικό είναι το δικαίωμα των γυναικών στον έλεγχο του σώματος και της ζωής τους. Οι επαγγελματικές δυνατότητες εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται από έμφυλες διακρίσεις".