Κοντεύεις τα 30 και ζεις στο πατρικό; Τα σημάδια που δείχνουν πως ήρθε η ώρα να μείνεις μόνη σου!

Σίγουρα, το σπίτι όπου μεγάλωσες, αποτελεί το καταφύγιο και το μέρος εκείνο στο οποίο αισθάνεσαι ασφάλεια και ηρεμία. Ποια είναι, ωστόσο, τα σημάδια που δείχνουν πως το πατρικό σου αρχίζει να μετατρέπεται περισσότερο σε μία προσωπική «φυλακή»;

Όσες και εάν είναι οι όμορφες στιγμές που έχεις ζήσει μέσα σε αυτούς τους τοίχους με τα αγαπημένα σου πρόσωπα, όσα και αν είναι τα έντονα συναισθήματα και οι πρωτόγνωρες εμπειρίες που θυμάσαι σε κάθε γωνιά του, σίγουρα υπάρχουν στιγμές που νιώθεις όλες αυτές τις σκέψεις να σε μπλοκάρουν. 

Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που η ζυγαριά πάντα θα γέρνει προς την «ενηλικίωση» και την αποκοπή σου από τα οικογενειακά «δεσμά».

Αναμφισβήτητα, η λίστα «μένω ή φεύγω από το πατρικό μου σπίτι» έχει τόσο θετικά, όσο και αρνητικά στοιχεία -που όλοι αναγνωρίζουμε. 

Ωστόσο, είναι ευρέως γνωστό και αποδεκτό πως ενηλικιώνεσαι πραγματικά όταν φεύγεις από το πατρικό σου σπίτι και έρχεσαι αντιμέτωπη με τα άπλυτα πιάτα στον νεροχύτη, τα ξεχασμένα φαγητά στο ψυγείο και την πελώρια στοίβα με τα ασιδέρωτα ρούχα. 

Για εσένα, λοιπόν, που νόμιζες πως ενηλικιώθηκες όταν φύσηξες τα 18 κεράκια στην τούρτα σου ή όταν πήρες το δίπλωμα οδήγησης, γράψε λάθος, καθώς πιθανότατα δεν έχεις αναμετρηθεί ακόμη με τον «κόσμο της ενηλικίωσης».

Μήπως έχει έρθει η ώρα για το επόμενο βήμα;

Αν αναρωτιέσαι, λοιπόν, ποιο είναι εκείνο το στάδιο στη ζωή σου, το οποίο σηματοδοτεί την ενηλικίωσή σου, τότε η απάντηση «κρύβεται» έξω από αυτή την πόρτα «ασφαλείας» που έχεις μπροστά σου. Και για να σε προλάβω… όχι, εκεί έξω δεν υπάρχει ένα χάος το οποίο έχει μόνο δυσκολίες, καθώς η ενήλικη ζωή έχει πολλά περισσότερα θετικά, από όσα νομίζεις.

Η αποχώρηση από το πατρικό σου σπίτι, είναι ένα κομβικό σημείο στην προσωπική σου εξέλιξη, το οποίο όσο πιο μικρή επιχειρήσεις να το πραγματοποιήσεις, τόσο πιο ανώδυνο θα σου φανεί. 

Υπάρχουν, άλλωστε, καταστάσεις τις οποίες η καθεμία από εμάς έχει βιώσει και μας έχουν φτάσει στα όριά μας, ακριβώς επειδή η συγκατοίκηση με τους δικούς μας έπειτα από μία ηλικία, δεν είναι εύκολη. 

Εάν, λοιπόν, έχεις αναγνωρίσει κι εσύ τα παρακάτω σημάδια στην συμπεριφορά σου, τότε ήρθε η ώρα να πάρεις τη μεγάλη απόφαση και να αλλάξεις στέγη, αυτό το φθινόπωρο.

Εκνευρίζεσαι από το «τακτοποιημένο» σου δωμάτιο

Γυρνάς από τη σχολή, το γραφείο ή τη βόλτα και αντικρίζεις τον προσωπικό σου χώρο εντελώς αλλαγμένο; Τα ρούχα σου είναι τακτοποιημένα στη ντουλάπα, το κρεβάτι στρωμένο, τα χαρτιά από το γραφείο σου στη λάθος θέση της βιβλιοθήκης και εσύ είσαι έξαλλη, που ο γνωστός–άγνωστος (δηλαδή η μητέρα σου), για ακόμη μία φορά έβαλε το χεράκι του, καταπατώντας κάθε έννοια ιδιωτικότητας;

 Αποδέξου ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι εύκολα αναστρέψιμη και πάρε τη ζωή στα χέρια σου.

Δεν έχεις διάθεση να κουβεντιάσεις με τους γονείς σου

Αισθάνεσαι πλέον πως οποιαδήποτε κουβέντα κάνεις με τους δικούς σου, θα καταλήξει σε έναν μονόλογο νουθεσιών για τη ζωή και το μέλλον σου; Τότε, πίστεψέ με, η συγκατοίκηση μαζί τους βλάπτει τη σχέση σας, αντί να την ωφελεί. 

Τόσο η δική σου απομάκρυνση από το σπίτι, όσο και η δική τους από τη ζωή σου, θα ανοίξουν έναν νέο δίαυλο επικοινωνίας που θα στηρίζεται στην κατανόηση, τον αλληλοσεβασμό και την ελευθερία, έννοιες που μετά από τόσα χρόνια κάτω από την ίδια στέγη, έχουν χάσει το πραγματικό τους νόημα.

Αναζητάς συνεχώς τον προσωπικό σου χώρο

Μπορεί να θεωρείς το δωμάτιό σου ως τον προσωπικό χώρο, αλλά μην μου πεις πως δεν υπάρχουν στιγμές που έχεις αισθανθεί άβολα όταν κάποιο από τα μέλη της οικογένειάς σου, «εισβάλλει» σε αυτό, χωρίς να αισθανθεί την υποχρέωση να χτυπήσει την πόρτα.

Άλλωστε, είναι γνωστό το προνόμιο της Ελληνίδας μάνας, να «χώνει την μύτη της» -κατά κάποιον τρόπο- στις δουλειές των παιδιών της. 

Και δεν είναι μόνο αυτό, είναι Σάββατο βράδυ και θέλεις να καλέσεις τις φίλες σου στο σπίτι. Ωστόσο, δεν μπορείς να «διώξεις» για ώρες τους γονείς, τον αδερφό ή την αδερφή σου, μιας και ο καθένας έχει τη δική του ρουτίνα. 

Η μαμά αποφάσισε να κάνει εκκαθάριση ντουλάπας, ο μπαμπάς να κάνει κάποια μερεμέτια στο μπάνιο και τα αδέρφια σου να εξαντλήσουν όλη την υπομονή σου παίζοντας παιχνίδια στον υπολογιστή και ακούγοντας μουσική στη διαπασών. 

Δεν υπάρχει, λοιπόν, σωτηρία. Η φωτεινή επιγραφή «exit» αναβοσβήνει μόνο για εσένα.

Εάν αισθάνεσαι πως ο φόβος και η ανασφάλεια «κοντράρονται» με την ανάγκη σου για ανεξαρτησία , είναι απολύτως λογικό. 

Μπορεί η επιθυμία να πιάσεις ένα δικό σου σπίτι να μοιάζει με ένα μακρινό και ανεκπλήρωτο όνειρο όμως, να είσαι σίγουρη πως εσύ είσαι η μόνη που μπορεί να επιλέξει την ιδανική στιγμή για μία τέτοια αλλαγή. 

Δεν είναι ούτε η ηλικία, ούτε το πέρας του χρόνου, ούτε η προσωπική και επαγγελματική σου ζωή οι καθοριστικοί παράγοντες για να πάρεις μια τέτοια απόφαση. 

Μοναδικό κριτήριο είναι η ανάγκη σου για ελευθερία, η επιθυμία σου να κόψεις τον «ομφάλιο λώρο» και να γίνεις εσύ η ίδια, κυρίαρχη του εαυτού σου.