ΚΙΝΑΛ: Oι συσχετισμοί στην κοινοβουλευτική ομάδα που δεν επιτρέπουν τώρα μετωπική σύγκρουση

Τη Δευτέρα και αφού ορκιστεί βουλευτής η Τόνια Αντωνίου, η οποία παίρνει την έδρα της Φώφης Γεννηματά στο Νότιο Τομέα της Αθήνας, θα συνεδριάσει η κοινοβουλευτική ομάδα του Κινήματος Αλλαγής, για πρώτη φορά μετά τον θάνατο της προέδρου του.

Η συνεδρίαση θα είναι κρίσιμη, αλλά όχι καθοριστική ως φαίνεται για την πορεία της μάχης διαδοχής.

 Κρίσιμη διότι θα φανούν οι διαθέσεις των αντιμαχόμενων στρατοπέδων, μα και πρέπει να προσδιοριστούν επακριβώς οι αρμοδιότητες για την εκπροσώπηση του Κινήματος μέχρι τις εκλογές της 5ης Δεκεμβρίου (και 12ης εάν χρειαστεί δεύτερος γύρος), καθώς δεν είναι ακόμα σαφές τι θέλει να κάνει γραμματέας της ΚΟ Βασίλης Καγκέρογλου και μέχρι πού θα φτάνει ο ρόλος του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και ιστορικού στελέχους Κώστα Σκανδαλίδη. 

Αλλά όχι καθοριστική, καθώς υποψήφιοι αρχηγοί που είναι βουλευτές ή έχουν επιρροή στην κοινοβουλευτική ομάδα συμφώνησαν να μην γίνει εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη μεταβατικού Προέδρου.

Το μεγάλο και κρίσιμο θέμα θα ήταν ακριβώς αυτό: να στηθούν κάλπες, να προταθεί ο Γιώργος Παπανδρέου για μεταβατικός Πρόεδρος, καθώς φαίνεται ότι έχει τη μεγαλύτερη επιρροή στην ΚΟ, να υπάρξει απέναντί του άλλη υποψηφιότητα, που θα υποστηριζόταν από κοινού τουλάχιστον από Ανδρέα Λοβέρδο και Νίκο Ανδρουλάκη και έτσι να μετρηθούν από νωρίς οι δυνάμεις σε αυτό το επίπεδο, με ό,τι θα σήμαινε για την παραπέρα αναμέτρηση στην κούρσα διαδοχής.

Τελικά για πολιτικούς, αλλά και… αριθμητικούς λόγους, η σύγκρουση έφυγε από το τραπέζι. Ακόμα κι όσοι στην αρχή είχαν αυτή τη σκέψη την εγκατέλειψαν γρήγορα.

Κατ’ αρχάς για πολιτικούς λόγους: Το να δώσει το ΚΙΝΑΛ μία εικόνα τσακωμών και μάλιστα για μία καρέκλα, όπως αυτή του μεταβατικού προέδρου στην ΚΟ, λίγα 24ωρα μετά το θάνατο της Φώφης Γεννηματά, κρίθηκε έως και αυτοκαταστροφικό, αν όχι και προσβλητικό στη μνήμη και την παρακαταθήκη της για ενότητα. 

Όποιος θα χρεωνόταν κάτι τέτοιο και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, πιθανόν να είχε φθορά στη βάση της παράταξης. Γι’ αυτό άλλωστε, ουδείς εκ των υποψήφιων αρχηγών μπήκε ο ίδιος στη σχετική συζήτηση, η οποία παρέμεινε αυστηρά στο παρασκήνιο και μόνο μεταξύ στελεχών των διαφόρων στρατοπέδων.

Δεύτερο, για αριθμητικούς λόγους: Σύμφωνα με τις καταγραφές που γίνονται, υπάρχουν μεν βουλευτές που έχουν ξεκάθαρη θέση υπέρ κάποιου υποψηφίου, ή βασίμως τους υπολογίζουν σε κάποιο στρατόπεδο, αλλά ένα σημαντικό και μάλλον καθοριστικό σε μία κοινοβουλευτική ομάδα 22 μελών, κομμάτι δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του, δεν είναι βέβαιο ότι έχει κατασταλάξει και πάντως δεν επιθυμεί αυτή την ώρα να πάρει θέση για διάφορους λόγους, ή θέλουν να παραμείνουν ανεξάρτητοι και ανένταχτοι ως το τέλος.

Υπό αυτή την έννοια μία αναμέτρηση θα είχε μεγάλα ερωτηματικά ως προς την έκβασή της, αλλά και θα προκαλούσε προβλήματα στους βουλευτές. 

«Δεν πρέπει να φέρουμε σε δύσκολη θέση τους βουλευτές» έλεγε έμπειρο πολιτικό και κοινοβουλευτικό στέλεχος, που είναι κοντά σε έναν από τους βασικούς υποψηφίους αρχηγούς, εκφράζοντας μάλλον μία γενικότερη διάθεση αυτή την ώρα στο Κίνημα.

Και βέβαια θα μετρούσε και τούτο: Σε μία εκλογική διαδικασία δεν θα ήταν απέναντί του κάποιος εκ των άλλων υποψηφίων αρχηγών, που είναι και βουλευτές, αλλά πιθανότατα ο Κώστας Σκανδαλίδης, ως εκφραστής μίας λογικής να είναι «ουδέτερος» ως προς τη μάχη της διαδοχής ο μεταβατικός Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας.

Οι εκτιμήσεις των πιο ψύχραιμων ήταν ότι σε περίπτωση αναμέτρησης, το αποτέλεσμα θα ήταν από… ισοπαλία (11-11), έως οριακή επικράτηση (12-10), όπερ σημαίνει τον απόλυτο διχασμό και την επικράτηση ψυχροπολεμικού κλίματος στη συνέχεια στην κοινοβουλευτική ομάδα. Πάντως καθαρή και άνετη νίκη δεν θα υπήρχε, ώστε να διαλυθούν οι αμφισβητήσεις και το βαρύ κλίμα.

Η κατανομή δυνάμεων στην ΚΟ είναι τέτοια που ουδείς ήταν βέβαιος για το ακριβές τελικό αποτέλεσμα. Σύμφωνα με τα όσα έχουν διατυπωθεί δημοσίως από βουλευτές για τις προτιμήσεις τους, αλλά και τις πληροφορίες που διακινούνται στο παρασκήνιο, οι συσχετισμοί έχουν ως εξής:

Ο Γιώργος Παπανδρέου διαθέτει μία «σκληρή» ομάδα βουλευτών: Μαζί του είναι ο Βασίλης Κεγκέρογλου, ο Γιώργος Καμίνης, η Τόνια Αντωνίου, ο Γιώργος Αρβανιτίδης. 

Οι Γιώργος Μουλκιώτης, Ανδρέας Πουλάς και Αχμέτ Ιλχάν (ο οποίος ήταν κοντά στον Νίκο Ανδρουλάκη μέχρι να θέσει υποψηφιότητα ο πρώην πρωθυπουργός και μπερδεύτηκε το πράγμα) καταγράφονται στις δυνάμεις του κ. Παπανδρέου. 

Συγκεχυμένες είναι οι πληροφορίες για τον έτερο μουσουλμάνο βουλευτή τον Μπαράν Μπουρχάν, με τις πιθανότητες να παίζουν ελαφρά υπέρ της στήριξης Παπανδρέου, χωρίς όμως να βάζει κανείς το χέρι του στη φωτιά.

Κοντά στον Ανδρέα Λοβέρδο (ο οποίος εξ αρχής είπε ότι δεν χρειάζεται αναμέτρηση, καθώς η λύση με την μεταβατική εκπροσώπηση είναι θεσμική και την προβλέπει ο Κανονισμός της Βουλής) είναι η Νάντια Γιαννακοπούλου, η Χαρά Κεφαλίδου και ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος.

Με τον Νίκο Ανδρουλάκη είναι ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, o Δημήτρης Μπιάγκης, ο Γιώργος Φραγγίδης και πιθανόν και η Ευαγγελία Λιακούλη. Φιλικά φέρεται να διάκειται και ο Απόστολος Πάνας.

Συμπεριλαμβανομένου και του Κώστα Σκανδαλίδη εκτιμήθηκε ότι υπάρχει ένα μπλοκ ίσως και δέκα βουλευτών, που θα ήταν απέναντι στον κ. Παπανδρέου. 

Υπό αυτό το πρίσμα, ο πρώην πρωθυπουργός θα έπρεπε να πάρει μαζί του σε αυτή την ιδιότυπη μάχη όλους τους υπόλοιπους, που δεν έχουν δείξει προτίμηση (Χρήστο Γκιόκια, Μιχάλη Κατρίνη), αλλά και τον Χάρη Καστανίδη για να έχει οριακή πλειοψηφία (12-10), ή να αποσπάσει από τα αντίπαλα στρατόπεδα και τις φερόμενες επιρροές άλλων υποψηφίων, κάποιους βουλευτές, ώστε να πετύχει αυξημένη πλειοψηφία. 

Είναι όμως ένα ερωτηματικό για παράδειγμα, γιατί ο κ. Καστανίδης, καίτοι αναφέρεται πολιτικά και ιδεολογικά περίπου στον ίδιο χώρο με τον κ. Παπανδρέου να του αναγνωρίσει από τώρα ένα τέτοιο προβάδισμα στην κούρσα της διαδοχής. Ουσιαστικά θα έπρεπε να αποχωρήσει αμέσως από αυτή και να συνταχτεί με την υποψηφιότητα του πρώην πρωθυπουργού.

Με αυτά τα δεδομένα η μάχη θα ήταν έτσι κι αλλιώς αμφίρροπη με οριακή πλειοψηφία, που θα άφηνε την αίσθηση μίας περιττής διχόνοιας. Πέραν του γεγονότος βέβαια ότι εφόσον τα πράγματα πήγαιναν έτσι, θα υπήρχε και μία πρόβα συμμαχίας ενόψει του δεύτερου γύρου του Δεκεμβρίου, ανάμεσα στον Ανδρέα Λοβέρδο και Νίκο Ανδρουλάκη, κάτι που θα είχε τη σημασία του.

Τι θα συζητηθεί τελικά

Η κατάσταση ως προς τις αρμοδιότητες των παραγόντων της ΚΟ φάνηκε να ξεκαθαρίζει το πρωί της Παρασκευής, με τον κ. Κεγκέρογλου να αναλαμβάνει ως γραμματέας τα λειτουργικά θέματα και ο κ. Σκανδαλίδης τα πολιτικά ως πρώτος κοινοβουλευτκός εκπρόσωπος (με δεύτερο τον Μιχάλη Κατρίνη).

Μία φράση όμως του κ. Κεγκέρογλου στην ανακοίνωση που εξέδωσε διατήρησε την καχυποψία.

«Έως την ανάδειξη του νέου Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής και του ΠΑΣΟΚ, θα εισηγηθώ τη θεσμική και υπηρεσιακή λειτουργία της Κ.Ο. και τα καθήκοντα Προέδρου της Κ.Ο., λειτουργικά και θεσμικά, να ασκεί ο Γραμματέας της Κ.Ο. ενώ τα Κοινοβουλευτικά ο Κώστας Σκανδαλίδης και ο Μιχάλης Κατρίνης» σημείωνε ο κ. Κεγκέρογλου, κάνοντας πολλούς να αναρωτηθούν ποια είναι τα «θεσμικά» καθήκοντα, που θα έχει.

Λίγο αργότερα ο εκπρόσωπος του Ανδρέα Λοβέρδου, Σπύρος Καρανικόλας , δήλωνε ότι «μόνο θεσμικές λύσεις μπορούν να γίνουν αποδεκτές, οι οποίες εξάλλου ήδη προβλέπονται και ορίζονται από τον κανονισμό της Βουλής: "Οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι αναπληρώνουν τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής ομάδας σε περίπτωση κωλύματος ή απουσίας του".

Τα σοβαρά πολιτικά κόμματα επιλύουν αυτά τα ζητήματα εκ των ενόντων, χωρίς ψηφοφορίες και προπαντός χωρίς δημόσιες δηλώσεις, που, αυτές τις ώρες, ούτε αναγκαίες είναι, ούτε οφελούν».

epirusblog.gr
5 of 5
ΚΙΝΑΛ: Oι συσχετισμοί στην κοινοβουλευτική ομάδα που δεν επιτρέπουν τώρα μετωπική σύγκρουση
epirusblog.gr
5 of 5
πολιτική 3164724133075177565
item