Αν κλείναμε για λίγο τα social media και αλληλογραφούσαμε ξανά;

οι νεανικές μας ανησυχίες γίνονταν λέξεις και ταξίδευαν.

Ήμουν πολύ μικρή όταν αντιλήφθηκα την μαγεία της αλληλογραφίας. Ακόμα και στα δικά μου χρόνια (γενιά του ’85) θεωρούνταν κάτι το ξεπερασμένο. Λίγες ρομαντικές ψυχές είχαμε απομείνει να αλληλογραφούμε ακόμα και μέχρι τις αρχές του 2000.

Θυμάμαι που ζητούσα από τις παιδικές φίλες, την ξαδέλφη μου που έμενε σε άλλη πόλη ακόμα και συμμαθητές μου στο σχολείο να ανταλλάσσουμε γράμματα. 

Ευτυχώς για εμένα είχαν ανταποκριθεί ζεστά κι έτσι κατά καιρούς τα στυλό έπιαναν φωτιά!

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την χαρά που αισθανόμουν κάθε φορά που τραβούσα την πόρτα του βιβλιοπωλείου για να κατευθυνθώ στα ράφια με τα είδη αλληλογραφίας. 

Η μυρωδιά του χαρτιού και όλος ο εξοπλισμός που έπαιρνε θέση στην σακούλα για το σπίτι ανέβαζε τον ενθουσιασμό στα ύψη! 

Γράμματα παιδικά με την γνωστή αφέλεια που μας διέκρινε τότε, αργότερα εφηβικά με όσα μας απασχολούσαν και μας προβλημάτιζαν.. Και πριν κυριαρχήσουν τα social media, οι νεανικές μας ανησυχίες γίνονταν λέξεις και ταξίδευαν.

Η ολοκλήρωση που ένιωθες όταν τα έριχνες στο ταχυδρομικό κουτί, η ανυπομονησία μέχρι να λάβεις το δικό σου γράμμα από τον αποστολέα και μάθεις τα νέα του. 

Κι όταν σου φώναζαν επιτέλους «έχεις γράμμα» σχεδόν το άρπαζες από τα χέρια τους, κλεινόσουν στο δωμάτιο και κάπου εκεί σταμάταγε ο χρόνος!

Τα πιο ξεχωριστά όμως γράμματα είναι εκείνα που γράφαμε στον εαυτό μας ή σε έναν αποστολέα που ποτέ δεν τα διάβαζε. Είχαν κι εκείνα την πολύτιμη αξία τους.

Αν κλείναμε για λίγο τα social media και αλληλογραφούσαμε ξανά..;
epirusblog.gr
5 of 5
Αν κλείναμε για λίγο τα social media και αλληλογραφούσαμε ξανά;
epirusblog.gr
5 of 5
ενδιαφέροντα 5187519924163829527
item