Πρέβεζα: Πρέβεζα: Ένα μοναδικό Μνημείο – Γράφει ο Κυτίνος Ευάγγελος

Από το 2000 η Πρέβεζα έχει Μνημείο αφιερωμένο σε γιατρούς!!!

Εισαγωγή

Το Σωτήριο έτος 2020 όλη η Γη βασανίστηκε από τον κορωνοϊό. Χώρες της Ανατολής και της Δύσης, του προηγμένου Βορά και του καθυστερημένου Νότου, χώρες του 1ου, του 2ου και του 3ου κόσμου, χώρες πλούσιες και φτωχές, χώρες «δυνατές και «αδύνατες» είχαν τα ίδια προβλήματα…

Εκατομμύρια κρούσματα,  αμέτρητους διασωληνωμένους στις ΜΕΘ και δυστυχώς αμέτρητους νεκρούς.

Φυσικά μπροστά στην αξία της Ανθρώπινης ζωής πολλές οικονομικές, εμπορικές, κερδοφόρες δραστηριότητες ανεστάλησαν για να διαφυλάξουμε το υπέρτατο αγαθό… Τη ζωή μας.

Και όταν μετά το εμβόλιο και τα φάρμακα ξαναβρούμε την κανονικότητα, πάλι εμείς θα τα ξαναφτιάξουμε όλα…

Μακάρι και καλύτερα από ότι ήταν πριν…

Μέσα από αυτή την παγκόσμια ιατρική κρίση αναδείχτηκαν κάποιοι ήρωες των ημερών.

Είναι οι γιατροί της «πρώτης γραμμής», δηλ. των νοσοκομείων, οι νοσηλευτές, το παραϊατρικό προσωπικό,  οι οδηγοί και οι συνοδοί των ασθενοφόρων, κλπ.

Σε όλους αυτούς είπαμε και γράψαμε πολλά «ευχαριστώ» για τη μάχη που έδωσαν με τον Ιό. Και μάλιστα μάχη που δυστυχώς είχε ΚΑΙ τραυματίες και νεκρούς, από τους ίδιους.

Ενώ όλος ο κόσμος είπε το «ευχαριστώ» στους γιατρούς το 2020 και το 2021, ξέρετε ποια πόλη το είπε εμπράκτως πριν 20 χρόνια;

Η Πρέβεζα…

Μάλιστα… Από το 2000 η Πρέβεζα έχει Μνημείο αφιερωμένο σε γιατρούς!!!

Ας το πάρουμε από την αρχή…

Κυτίνος Ευάγγελος

Η Αγάπη ως βάση του πολιτισμού μας

Ένα θεμελιώδες και ακρογωνιαίο, ένα βασικό κήρυγμα του Χριστιανισμού είναι  το «Αγαπάτε Αλλήλους».

Γι αυτό και θεωρείται η θρησκεία της Αγάπης, αφού πρεσβεύει το «αγάπα τον πλησίον σου, ως σ εαυτόν».

Υπάρχουν αμέτρητες περικοπές από ομιλίες του Ιησού, των αποστόλων, των Ευαγγελίων, των ιερών κειμένων κλπ,  που αναφέρονται στην Αγάπη.

Διασημότερη είναι η επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους, όπου αναφέρει ότι όποιος ΔΕΝ έχει αγάπη μέσα του  είναι «κύμβαλον αλαλάζον».

Σε ίδια λογική με το Χριστό, ο προγενέστερος πατέρας της ιατρικής Ιπποκράτης (460-377 π.Χ.) είχε μιλήσει για το ότι «για να είσαι γιατρός, πρέπει να αγαπάς τον άνθρωπο».

Και μάλιστα σε λίγο παλιότερες εποχές, τότε που δεν υπήρχαν δρόμοι, αυτοκίνητα, τηλέφωνα, κλπ ερχόταν ο άνθρωπος από το χωριό με το άλογο μέσα στη νύχτα και σου έλεγε: «Γιατρέ έχω τη γυναίκα ή το παιδί ή τον πατέρα μου άρρωστο… Έλα να το δεις»…

Κι εσύ – ο ευσυνείδητος γιατρός – σηκωνόσουν μέσα στη νύχτα, ακόμη και με χειμώνα, βροχή, χιόνι και κρύο, ανέβαινες στο άλογο και έκανες πολλές ώρες νυχτερινής πορείας για να φτάσεις στο ορεινό χωριό και να δώσεις τις πρώτες βοήθειες στον ασθενή.

Ο αείμνηστος Θωμάς Λούτσης που έχει περιγράψει προφορικά πολλές τέτοιες «νυχτερινές, πολύωρες πορείες»…

Και με το άγχος, αν θα προλάβουν να φτάσουν εγκαίρως…

Παρόμοιες ιστορίες μου έχει διηγηθεί και ο αείμνηστος Καλλίμαχος Παπαχρήστος, γιατί είχαν «βίους παράλληλους»

Μου έρχονται στο μυαλό ονόματα παλιότερων γιατρών της πόλης όπως Δημήτριος Κρόκος, Χριστόφορος Τσαντούλας, Τάκης Ζώνος. Πολυχρόνης Βερυκοκάκης, Παύλος Τσαούσογλου, Όλγα Ντούσκα, Γιώργος Παπαμιχάλης,  Πάνος Λάζος, Σπύρος Σουμαλεύρης,  Δημήτρης Μανόπουλος,  Κυπριωτέλλης,  Τσόλκας, κλπ. Αυτοί και πολλοί ακόμη, που ίσως ξεχνάω, έζησαν και πρόσφεραν στα δύσκολα χρόνια… Με ένα θερμόμετρο και ελάχιστα φάρμακα…

Σε αυτούς όλοι οφείλουμε ένα «ευχαριστώ» γιατί κάποτε μας βοήθησαν. Θυμάμαι την αείμνηστη παιδίατρο Κα Όλγα να σκύβει, να ακουμπάει το αφτί της στο στήθος των παιδιών μου  και να τα ακροάται χωρίς το στηθοσκόπιο!

Μνημείο Αγάπης

Ένας συμπολίτης πριν 20 χρόνια σκέφτηκε να πει ένα «έμπρακτο ευχαριστώ» στους γιατρούς.

Σε όλους; Θα ήταν πολύ δύσκολο…

Θεωρώ ότι όποιους δυο και αν διάλεγε οι υπόλοιποι, θα είχαν «παράπονα»… Ανθρώπινο και κατανοητό.

Διάλεξε συμβολικά δυο από αυτούς και δημιούργησε το «Μνημείο Αγάπης».

Προσοχή! Όταν τιμάς με ένα Μνημείο δυο γιατρούς αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι υποτιμάς ή υποβαθμίζεις την προσφορά των υπόλοιπων!

Έφερε ένα όγκο λευκού Πεντελικού μαρμάρου βάρους (ακατέργαστο) 350 κιλών, έφερε Σουηδό αρχιτέκτονα και γλύπτη, οι οποίοι επί 3 μήνες «σκάλιζαν» το μάρμαρο για να το μορφοποιήσουν…

Θυμάμαι την εξής εντυπωσιακή σκηνή. Κάποιοι μαθητές σχολείων έρχονταν στο σημείο που ο γλύπτης «δούλευε» το μάρμαρο και παρατηρούσαν προσεκτικά τα εργαλεία, τις κινήσεις, το συνεχές «χάδι» του μαρμάρου, καθώς αυτό από ακατέργαστη πέτρα μεταμορφώνεται σε μορφές, σε σχήματα, σε στάσεις, σε κινήσεις. Δηλαδή καθώς το άψυχο μάρμαρο «παίρνει ζωή»…

Τα εγκαίνια

Μετά ήρθαν οι δυσκολίες της εξεύρεσης κατάλληλου σημείου για το «Μνημείο Αγάπης»,  η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου,  η δημιουργία μιας ακόμη πολύ όμορφης «γωνιάς» ή αν θέλετε μιας νέας πλατείας στην πόλη, και τα εγκαίνια το έτος 2000.

Φωτό ΚΥΤΙΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

Έτσι η Πρέβεζα είναι η πρώτη και μόνη πόλη στον κόσμο που δημιούργησε Μνημείο για τους γιατρούς, και κατ’ επέκταση για τους νοσηλευτές… Μνημείο Αγάπης!

Πολύ πριν έρθει ο κορωνοϊός και καταλάβουμε όλοι ότι οι ζωές μας βρίσκονται στα χέρια των «ανθρώπων με την άσπρη μπλούζα»…

Αυτή είναι μια «πρωτιά» που ΔΕΝ την έχουμε καταλάβει ακόμη, ΔΕΝ την έχουμε προβάλει, ΔΕΝ την έχουμε αξιοποιήσει…

Αν το κάνουμε, ίσως αμέτρητοι επισκέπτες να αναζητούν το σημείο, να το φωτογραφίζουν, να το στέλνουν σε όλο τον κόσμο, και η Πρέβεζα να ακουστεί ΚΑΙ για το Μνημείο των Γιατρών…

Αλήθεια σε πόσους τουριστικούς χάρτες του Δήμου, της Περιφέρειας, του Τουρισμού υπάρχει η φωτογραφία από το Μνημείο Αγάπης;

Και ΑΝ μέχρι σήμερα ΔΕΝ σκέφτηκε κανένας να την εντάξει, μήπως πρέπει να το κάνουμε από αύριο το πρωί;

 

Στρεβλώσεις…

Οι Άνθρωποι του Πολιτισμού σκέφτονται με έναν ειδικό τρόπο! Σκέφτονται να δείχνουν, να συνδέουν το παρελθόν με το μέλλον, χωρίς οι ίδιοι να έχουν κάποιοι άμεσο ή έμμεσο κέρδος, όφελος, απολαβή για τον εαυτό τους…

Οι Άνθρωποι του Πολιτισμού σκέφτονται «τι πρέπει να κάνω» ώστε πολλοί ακόμη επισκέπτες να δουν και να θαυμάσουν τις ωραίες ιδέες, τα ωραία έργα, τα ωραία δημιουργήματα του Πολιτισμού.

Ο Λέανδρος Σπαρτιώτης ΔΕΝ κέρδισε τίποτε από την Όπερα του Νερού και του Ονείρου που δημιούργησε…

Ο Μπάμπης Τσόκας ΔΕΝ κέρδισε τίποτε από τη Γοργόνα, από το γλυπτό στα Σαϊταν Παζάρ με το σαπούνι, από το «Βιβλίο της Ιστορίας» κάτω από το Δημαρχείο, και  από το Μνημείο Αγάπης.

Αντίθετα οι άνθρωποι του εμπορίου σκέφτονται διαφορετικά.

Λένε τι «μπορώ να κερδίσω ΕΓΩ» από αυτό το έργο;

Και κατακλύζουν ασφυκτικά τη Γοργόνα με τραπεζοκαθίσματα, και κατακλύζουν ασφυκτικά το Μνημείο Αγάπης με ότι θέλουν, και αραδιάζουν τραπέζια μπροστά στο Βιβλίο της Ιστορίας.

Είμαι βέβαιος ότι ΑΝ ο Παρθενώνας ήταν σε κάποια επαρχιακή πόλη, οι καφετέριες θα τον είχαν ζώσει από όλες τις πλευρές…

 

Επίλογος

Και εμείς, οι απλοί πολίτες, αλλά και οι «αρμόδιοι» (Δήμος, Περιφέρεια, βουλευτές, τουρισμός, κλπ) πρέπει να προσέχουμε πολύ…

Τα σημεία Πολιτισμού ανήκουν διαχρονικά σε όλους τους Έλληνες. Σημερινούς και μελλοντικούς…

Ο Δημόσιος Χώρος είναι Ιερός και απαραβίαστος, γιατί είναι κοινό αγαθό… ΔΕΝ είναι ιδιοκτησία κάποιου…

Γιατί αν σεβαστούμε και προσέξουμε αυτά που προσέφεραν κάποιοι χορηγοί, ίσως παρακινήσουμε κι άλλους στο μέλλον να στολίσουν την πόλη με όμορφα έργα…

Ενώ αν κακοποιήσουμε τα σημερινά Μνημεία,  τότε αποτρέπουμε κάθε άλλη πολιτιστική προσφορά στο μέλλον…

Δηλαδή για να κερδίσουν κάποιοι λίγοι, ζημιώσει όλη η πόλη για πολύ..

Και πάλι καλή χρονιά σε όλους τους αναγνώστες…

Μακάρι να έχουμε μια καλύτερη χρονιά  ΚΑΙ στην Υγεία, ΚΑΙ στον Πολιτισμό, ΚΑΙ σε όλα…

Και κάτι ακόμη. Προτομές γιατρών (του Ιπποκράτη, του Παπανικολάου, κ.α.) θα βρούμε και σε άλλες πόλεις.

Μνημείο Αγάπης όμως δεν υπάρχει αλλού…

Κυτίνος Ευάγγελος


Πηγή: prevezanews.gr

epirusblog.gr
5 of 5
Πρέβεζα: Πρέβεζα: Ένα μοναδικό Μνημείο – Γράφει ο Κυτίνος Ευάγγελος
epirusblog.gr
5 of 5
Πρεβεζα 7810461991004206397
item