Υπάρχουν τρία, όχι απλά, αλλά αναγκαία βήματα για να σταματήσεις να ζηλεύεις.
Η πρώτη απόφαση, όχι μόνο στη ζήλεια αλλά σε όλα θέματα μας, είναι να αποδεχθούμε το πρόβλημα. Αν όλοι σου λένε σταμάτα να ζηλεύεις κι εσύ απαντάς, «μα δε ζηλεύω», τότε δεν υπάρχει ελπίδα διόρθωσης.
Αν το παραδεχθείς και καταφέρεις και βάλεις τον εαυτό σου στη θέση του άλλου, τότε έχεις κάνει το πρώτο βήμα. Όταν λοιπόν το παραδεχθείς, τότε μπορείς να το συζητήσεις μαζί με τον/την σύντροφό σου, ώστε να βρείτε έναν τρόπο να το τιθασεύσετε μαζί.
Το δεύτερο βήμα είναι να ξεχάσεις τι σου έχει συμβεί στο παρελθόν. Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος και πάντα αξίζει μια ευκαιρία να αποδείξει τι άνθρωπος είναι. Η σύγκριση γυρνάει πάντα εναντίον εκείνου που την κάνει. Αν λοιπόν δώσεις ευκαιρία σε κάποιον, φρόντισε να είναι ολοκληρωμένη.
Το τρίτο βήμα είναι το πιο δύσκολο. Γιατί σε αυτό θα πρέπει να αποκτήσεις λίγο παραπάνω αυτοπεποίθηση. Να πιστέψεις στον εαυτό σου.
Η ζήλεια είναι θέμα ανασφάλειας. Σταμάτα να κάνεις αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό σου, γιατί έτσι όχι μόνο τον υποβαθμίζεις, αλλά μπορεί να προτρέψεις και τους άλλους να τις κάνουν. Σκέψου απλά πως αν κάποιος έχει αισθήματα για σένα, τότε κάτι έχεις. Και δεν χρειάζεται να το χαλάσεις...