Το στέγαστρο, το οποίο κόστισε 130 εκατομμύρια ευρώ, παραμένει δίχως συντήρηση και έλεγχο εδώ και 15 έτη, προκαλώντας έντονη ανησυχία στο αρμόδιο υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Το θέμα θεωρείται επείγον και για το λόγο αυτό ο υφυπουργός αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, πριν από λίγες ημέρες ζήτησε τη συνδρομή της Γενικής Γραμματείας Υποδομών του υπουργείου Υποδομών προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες.
Σε αυτές περιλαμβάνονται ο έλεγχος, η τακτική συντήρηση, η αποκατάσταση και η παρακολούθηση της «δομοστατικής υγείας των στεγάστρων του Ολυμπιακού Σταδίου, του Ποδηλατοδρομίου και λοιπών μεταλλικών κατασκευών που βρίσκονται στο συγκρότημα του ΟΑΚΑ, δεδομένης της έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού».
Ο Γιώργος Βασιλειάδης είχε ζητήσει τη συνδρομή του υπουργείου Υποδομών για πρώτη φορά με επιστολή του στις 26 Νοεμβρίου του 2018. Είχε προηγηθεί, λίγες ημέρες νωρίτερα, ταλάντωση σε κερκίδα του Ολυμπιακού Σταδίου κατά τη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα.
Παρά το γεγονός πως τα στέγαστρα του Ισπανού αρχιτέκτονα, Σαντάγιο Καλατράβα, στο Ολυμπιακό Στάδιο και το Ποδηλατοδρόμιο αποτέλεσαν κατασκευές ορόσημα για την Ολυμπιάδα της Αθήνας, παρέμειναν δίχως οικοδομική άδεια για περισσότερα από 10 έτη.
Η τακτοποίησή τους έγινε το 2014 με νόμο του 2013 περί αυθαίρετης δόμησης, προκειμένου να υλοποιηθούν έργα συντήρησης. Τότε μάλιστα είχε προβλεφθεί ποσό ύψους 8 εκατομμυρίων ευρώ για τη συντήρηση των μεταλλικών κατασκευών Καλατράβα, ωστόσο οι εργασίες δεν προχώρησαν ποτέ.
Την ίδια τύχη είχαν και 2 διεθνείς διαγωνισμοί από το υπουργείο Πολιτισμού, για την παρακολούθηση και συντήρηση των διάσημων μεταλλικών έργων, ύψους 9,5 εκατομμυρίων ευρώ. Οι διαγωνισμοί δεν εγκρίθηκαν καθώς δεν είχαν εξασφαλιστεί οι απαραίτητες πιστώσεις.
Μιλώντας στο economistas ο πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος, Βασίλης Μπαρδάκης, αναφέρει πως η έλλειψη μητρώων καταγραφής και ελεγκτικών μηχανισμών αποτελεί διαχρονική παθογένεια.
«Σύμφωνα με τις ελληνικές διατάξεις και ανάλογες διεθνείς συστάσεις ή πρότυπα, στις συνηθισμένες περιπτώσεις (μέσος όρος διάβρωσης περιβάλλοντος και μέση χρήση), κατάλληλα χρονικά διαστήματα μεταξύ επιθεωρήσεων είναι τα εξής: για κατοικίες τα 10 έτη, για βιομηχανικά κτίρια 5 έως 10 έτη, για οδικές γέφυρες 1 έως 4 χρόνια, για σιδηροδρομικές γέφυρες 1 έως 2 χρόνια, και για τα υπόλοιπα τεχνικά έργα θεωρείται δόκιμο το διάστημα των 5 ετών».
Σύμφωνα με τον κ. Μπαρδάκη, η σύσταση μητρώου γεφυρών και τεχνικών έργων αποτελεί ανάγκη για την αποτελεσματική παρακολούθηση των έργων.
economistas.gr