Αφήνοντας πίσω τους τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας οι πεζοπόροι άφησαν πίσω τους και την τελευταία ανθρώπινη παρέμβαση. Η ποιότητα χιονιού και οι καιρικές συνθήκες ήταν κάτι παραπάνω από ιδανικές συντελώντας στη μεγιστοποίηση της απόλαυσης.
Ως τους πρόποδες της κορυφής το πεδίο έχει ομαλές κλίσεις χωρίς κάποια δυσκολία, δίνοντας έτσι την άνεση στον πεζοπόρο να ανοίξει από νωρίς το βλέμμα του προς τον όγκο των Τζουμέρκων, τον Κριάκουρα, την Φούρκα, το Παχτούρι και το Αυγό.
Η ανάβαση ως τον αυχένα, πριν την κορυφή, δεν είχε απαιτήσεις, καθώς δεν ήταν απαραίτητη η χρήση κραμπόν. Συγκεκριμένα και με ελαφρώς ποιητική διάθεση που προσφέρει το τοπίο οι πεζοπόροι αναφέρουν:
"Θα μπορούσαμε να πούμε ότι νιώθαμε ζεστή την αγκαλιά του χιονιού τριγύρω μας... Φτάνοντας στην κορυφή η θέα ξεδιπλωνόταν αβίαστα από τα Τζουμέρκα και τα Άγραφα, ως τον Όλυμπο... Η άπνοια επέτρεψε την παραμονή μας στην κορυφή (2.038 μ.) ώσπου να τη χορτάσουμε."
Η επιστροφή ήταν πιο σύντομη και εύκολη αν και το χιόνι είχε αρχίσει σε κάποια σημεία να μαλακώνει...
Σύνολο ωρών της εξόρμησης: 08:30