Άρτα: Το ιστορικό της Άρτας

Άρτα: Το ιστορικό της Άρτας
Αλήθεια, ποιος γνωρίζει την πραγματική ιστορία της Άρτας;

Πάντως, δεν είναι απλά μια αποικία των Κορινθίων, ως πολλοί γράφουν σε ορισμένα ιστορικά έντυπα, αλλά και σε ορισμένα site, όπως στο site του Δήμου.

Η πόλη της Άρτας, της «Αράχθιας πόλης», όπως την ονόμαζαν περιηγητές του 14ου αιώνα, έχει να μαρτυρήσει και να διαδραματίσει σε ιστορικά – προϊστορικά δρώμενα πολλά χρόνια πριν, όταν κάποιοι Κορίνθιοι, το 630 περίπου π. Χ., αφού δημιούργησαν κοντά στην Βόνιτσα το Ανακτόριο και ορισμένοι από τον Κοράκου λόφο της Κορινθίας ως κεραμοποιοί που χρησιμοποιούσαν στην κεραμική και τα όστρακα, κατοίκησαν στα Κορακονήσια και την σημερινή Κορωνησία, οι υπόλοιποι Κορίνθιοι, μετοίκισαν στην Αμβρακία πόλη, την σημερινή ας πούμε Άρτα, όπου η θέση της την εποχή εκείνη δεν ήταν η σημερινή.

Όπου η θέση της, παλαιόθεν, δεν ήταν εκεί που βρίσκεται σήμερα, αλλά μεταξύ Φιδόκαστρου και Περάνθης, αφού ό Άραχθος δεν έκβαλε στο σημείο που είναι σήμερα, αλλά ανταμώνονταν με τον Λούρο ποταμό, προς την σημερινή Φιλοθέη.

Όπου διαχρονικά και με τις εδαφικές μεταβολές της περιοχής, μετακινούνταν από Φιδόκαστρο προς Περάνθη προς τα βόρεια δηλαδή, καθώς μάλιστα και ένας άλλος λόγος μετακίνησής τους ήταν το γεγονός ότι οι Αμβρακιώτες δέχονταν συχνές επιθέσεις και από τους Ακαρνάνες ως έγινε και κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο.

Στην δε Περάνθη, κατοικούσαν Δρύοπες με την πόλη τους Δρυοπία, όπου η σημερινή θέση της Άρτας. 

Η αρχική της θέση, πάντως της Αμβρακίας, ήταν στο Φιδόκαστρο.

Δέσποζε δε της Αμβρακίας – Χώρας, ως Πρωτεύουσα, όπου η Αμβρακία Χώρα, ξεκινούσε από τα Κορακονήσια και έφθανε μέχρι τις Δεξανενές, όπου σήμερα υπάρχουν οι Ρωμαϊκές δεξαμενές. 

Και ιδού και η ιστορία της, που είναι δεμένη με την μυθολογία – προϊστορία της όλης περιοχής.

Η μυθολογία (προϊστορία) για την Αμβρακία και τον Άμβρακα. 

Η μυθολογία αναφέρει ότι η Αμβρακία ήταν θυγατέρα του Φόρβαντα, γυιό του Ήλιου, σύζυγος του Μέσολου, η οποία είχε γιό τον Δεξαμενό, ήρωα στις Αμβρακικές Δεξαμενές.

Ποιος ήταν ο Δεξαμενός:

(Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Δεξαμενός είναι γνωστά τα παρακάτω τρία πρόσωπα:

1. Βασιλιάς του Αχαϊκού Ώλενου. Ο Δεξαμενός φιλοξένησε τον Ηρακλή, ο οποίος σκότωσε τον κένταυρο Ευρυτίωνα, που είχε απαγάγει την κόρη του Δεξαμενού Μνησιμάχη. Κατά μία εκδοχή, κόρη του ήταν και η Δηιάνειρα, γυναίκα του Ηρακλή. Επίσης κόρες του Δεξαμενού ήταν και οι δίδυμες Θηρονίκη και Θηραιφόνη, που είχαν παντρευτεί τους Ηλείους βασιλιάδες Αγασθένη ή Κτεάτη και Αμφίμαχο αντίστοιχα. 

2. Γιος του Ηρακλή και πατέρας του Άμβρακα, βασιλιά της Αμβρακίας χώρας. 

3. Γιος του Μεσόλου και της Αμβρακίας από τον οποίο ένα μέρος της Αμβρακίας χώρας ονομάστηκε «Δεξαμεναί». 

Οι αναφορές των αρχαίων περιηγητών, αναφέρουν:

1. "ἔγραψαν δὲ ἤδη τινὲς οὐ τῷ Θεσσαλῷ συμβάντα Εὐρυπύλῳ τὰ εἰρημένα, ἀλλὰ Εὐρύπυλον Δεξαμενοῦ παῖδα τοῦ ἐν Ὠλένῳ βασιλεύσαντος ἐθέλουσιν ἅμα Ἡρακλεῖ στρατεύσαντα ἐς Ἴλιον λαβεῖν παρὰ τοῦ Ἡρακλέους τὴν λάρνακα: τὰ δὲ ἄλλα κατὰ τὰ αὐτὰ εἰρήκασι καὶ οὗτοι. ["Παυσανία Αχαϊκά ]

2. ...Δεξαμενοῦ θυγατέρας ἐν Ὠλένῳ βασιλεύοντος... Παυσανία Ελλάδος Περιήγησις Ηλιακά 

3. Ἡρακλῆς δὲ εἰς Ὤλενον πρὸς Δεξαμενὸν ἧκε, καὶ κατέλαβε τοῦτον μέλλοντα δι᾽ ἀνάγκην μνηστεύειν Εὐρυτίωνι Κενταύρῳ Μνησιμάχην τὴν θυγατέρα• ὑφ᾽ οὗ παρακληθεὶς βοηθεῖν ἐλθόντα ἐπὶ τὴν νύμφην Εὐρυτίωνα ἀπέκτεινεν. [Απολλόδωρος] 

4. Φυλέως δέ, ὡς τὰ ἐν τῇ Ἤλιδι κατεστήσατο, αὖθις ἐς Δουλίχιον ἀποχωρήσαντος, Αὐγέαν μὲν τὸ χρεὼν ἐπέλαβε προήκοντα ἐς γῆρας, βασιλείαν δὲ τὴν Ἠλείων Ἀγασθένης ἔσχεν ὁ Αὐγέου καὶ Ἀμφίμαχός τε καὶ Θάλπιος: Ἄκτορος γὰρ τοῖς παισὶν ἀδελφὰς ἐσαγαγομένοις διδύμας ἐς τὸν οἶκον, Δεξαμενοῦ θυγατέρας ἐν Ὠλένῳ βασιλεύοντος, τῷ μὲν ἐκ Θηρονίκης Ἀμφίμαχος, Εὐρύτῳ δὲ ἐκ Θηραιφόνης ἐγεγόνει Θάλπιος [Παυσανία Ηλιακά Α΄]

Άλλη αναφορά στη μυθολογία περί της Αμβρακίας:

- Θυγατέρα του Αυγεία, όπως αναφέρει ο Στέφανος Βυζάντιος: «πόλις Θεσπρωτίας….η από Αμβρακίας της Αυγείου θυγατρός».

Άλλη αναφορά, πάλι από τη μυθολογία:

- Θυγατέρα του γυιού του Απόλωνα και βασιλιά στους Δρύοπες Μελανέα και της Στρατονίκης, αδελφή του Εύριτου. 

Ο δε Άμβραξ, ήταν γυιός του Θεσπρωτού και εγγονός του Λυκάονος, κατ’ άλλους δε ο Άμβραξ ήταν γυιός του Δεξαμενού. Ο οποίος έδωσε το όνομά του στην πόλη – χώρα, Αμβρακία. 

Κάποιοι αρχαίοι συγγραφείς τον θεωρούσαν ως ιδρυτή ενός ναού της Αφροδίτης και ενός ηρώου αφιερωμένου στον Αινεία που υπήρχαν στην ίδια πόλη. 

Χρονολογικά αυτό μάλλον δεν είναι σωστό καθ’ ότι ο Αινείας επισκέφτηκε την Αμβρακία κατά το 1100 π.Χ. ενώ ο Άμβραξ πρέπει να υπήρχε γύρω στο 3.000 π. Χ. 

Ποιος ήταν ο Θεσπρωτός:

(Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

Στην ελληνική μυθολογία ο Θεσπρωτός ήταν ο δευτερότοκος από τους 50 γιους του βασιλιά Λυκάονα και επομένως εγγονός του Πελασγού και της Μελίβοιας (ή της νύμφης Κυλλήνης). Ο Θεσπρωτός εγκατέλειψε τη γενέτειρά του και πήγε σε άλλη χώρα, στην οποία έδωσε το όνομά του (Θεσπρωτία), καθιστάμενος ο «επώνυμος ήρωας» των Θεσπρωτών. 

Απέκτησε ένα γιο, τον Άμβρακα. Σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, στον Θεσπρωτό είχε καταφύγει ο Θυέστης.

Εκτός της ετυμολογίας και της καταγωγικής ρίζας της λέξης “Αμβρακία” ως κόρη του Αυγεία ή κάποιου άλλου, η Αμβρακία ως τοποθεσία, δεν είναι μια μόνο πόλη που ονομάζεται Αμβρακία, αλλά μια Αμβρακία Χώρα, όπως λένε οι αρχαίοι περιηγητές (Παυσανίας Ηλιακά, Απολλόδωρος), όπου ένα μέρος ονομάζονταν Δεξαμεναί (Απολλόδωρος).

Άρα υπήρξε ένα Κράτος, το κράτος της Αμβρακίας το οποίο ξεκινούσε από το Φειδόκαστρο, προς το νότο περιελάμβανε τα Κορακονήσια προς τη δύση την Σαλαώρα και εκείθεν προς βορά μέχρι τα όρια της Δωδώνης, και προς τα βορειοανατολικά περιελάμβανε την οροσειρά της Περάνθης.

Οι δε «αμβρακικαί δεξαμεναί» πρέπει να βρίσκονταν εκεί που είναι τα ερείπια της δεξαμενής της Νικόπολης, όπου εκεί ήταν οι πραγματικές δεξαμενές της Αμβρακίας, όπου πάνω στα ερείπιά τους έκτισαν οι Ρωμαίοι την δεξαμενή της Νικόπολης. 

Στον δε Πελοποννησιακό πόλεμο, το 430 περίπου π. Χ, οι Αμβρακιώτες συντάχθηκαν με τους Σπαρτιάτες. Οι δε Ακαρνάνες με τους Αθηναίους.

Μεγάλη ναυμαχία έλαβε χώρα στον Αμβρακικό τότε, όπου νικήθηκαν οι Αθηναίοι.

Όσοι δε Αθηναίοι γλύτωσαν, ανέβηκαν στα ορεινά και δημιούργησαν τον οικισμό «Αθήναιον», που σήμερα ονομάζεται «Ροδαυγή». 

Συμπεράσματα:

Σύμφωνα λοιπόν με τα αρχαία κείμενα, Ηλίοι, Αχαείς, Κορίνθιοι, Άμβρακιώτες, Θεσπρωτοί, άλλοι κάτοικοι του Αμβρακικού, περιπλέκονται σε κοινές επιδιώξεις εξ αίματος και εξ αγχιστείας των ηγετών τους, ως έχοντες «εντολές θεών» και ως ημίθεοι. 

Και οι μετακινήσεις τους και οι εποικισμοί τους από τα μέρη της Πελοποννήσου (Ηλείοι, Αχαιοί, Κορίνθιοι, Δρύοπες κλπ), στη Δωδώνη και Αμβρακία χώρα, είχαν οπωσδήποτε αμφίδρομη κατεύθυνση διότι όλα σχεδόν τα Ελληνικά φύλα ξεκίνησαν από την Ήπειρο (Δωριείς κλπ) και βέβαια μέσω του Αμβρακικού κόλπου, καθ’ ότι στις μετακινήσεις τους οι αρχαίοι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν κατά κύριο λόγο την θάλασσα. 

Ο δε Ηρακλής στην μυθικο-ιστορική προσωπικότητα, έπαιζε τον ρόλο του Πανέλληνα, διότι όλοι οι τότε ηγέτες, τον καλούσαν και τον ήθελαν παρών σε κάθε σοβαρή και δύσκολη στιγμή, αλλά και οι τότε ιστορικοί συνεχώς τον μνημόνευαν. 

Αυτή είναι η προϊστορία και το ιστορικό της Αμβρακίας – Άρτας.

Οι επιστήμονες ιστορικοί της περιοχής της Άρτας, ας εμπλουτίσουν το κείμενο τούτο, καθώς εγώ ιστορικός δεν είμαι. Ευχαριστώ.

Και πριν την Αμβρακία Χώρα, υπήρξε η προϊστορική Ελλοπία.

Χάρτης της προϊστορικής Ελλοπίας:



maxitisartas.gr
epirusblog.gr
5 of 5
Άρτα: Το ιστορικό της Άρτας
epirusblog.gr
5 of 5
Αρτα 5608169296982889770
item