Γιαγιά.
Η πιο σημαντική γυναίκα μετά τη μητέρα σου.
Η γιαγιά εκείνη που έχεις σαν δεύτερη μαμά και που είναι σταθμός στην ζωή σου. Η γιαγιά εκείνη που θα σου ετοιμάσει δεκαπέντε διαφορετικά φαγητά μέχρι να πετύχει τι διάθεση έχεις, θα σου πει να το φας όλο και να μην αφήσεις την τελευταία σου μπουκιά γιατί είναι η δύναμή σου.
Η πιο σημαντική γυναίκα μετά τη μητέρα σου.
Η γιαγιά εκείνη που έχεις σαν δεύτερη μαμά και που είναι σταθμός στην ζωή σου. Η γιαγιά εκείνη που θα σου ετοιμάσει δεκαπέντε διαφορετικά φαγητά μέχρι να πετύχει τι διάθεση έχεις, θα σου πει να το φας όλο και να μην αφήσεις την τελευταία σου μπουκιά γιατί είναι η δύναμή σου.
Αν πάλι δεν πιάσει αυτό το τέχνασμα θα πει μια μπουκιά για την μανούλα και θα το φας σχεδόν αμάσητο, αυτό ισχύει από τα παιδικά χρόνια έως και σήμερα βέβαια.
Είναι η γιαγιά που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα ανησυχεί για το αν έφαγες. Είναι η γιαγιά που δε θα σε αφήσει να βγεις έξω ατσαλάκωτη και χωρίς μπουφάν.
Είναι η γιαγιά που θα σου πει φόρα ζακέτα γιατί θα κρυώσεις πεπεισμένη πώς αν αποκτήσεις ποτέ παιδιά θα λες κι εσύ το ίδιο. Είναι η γιαγιά που θα σε κακομάθει μέχρι να σπάσει το κοντέρ, που δεν θα αφήσει να σου λείψει τίποτα ακόμα κι αν πρόκειται να στερηθεί η ίδια. Θα σου αναφέρει πολλές φορές πώς ότι θέλεις να κάνεις να το κάνεις με Αγάπη κι αυτό θα το κρατάς πάντα.
Θα σου γίνει βίωμα.
Θα σε μάθει να προσφέρεις στους ανθρώπους και να τους αγαπάς. Είναι η γιαγιά που ακόμα και 30 χρονών να φτάσεις θα σε αποκαλεί παιδί και θα σου βάζει στο πορτοφόλι σου χαρτζιλίκι για καφέ, θα σου μάθει τα μυστικά μιας καλής μάσκας προσώπου και θα σου εξομολογηθεί πώς να φτιάξεις σουτζουκάκια σμυρνέικα.
Είναι η γιαγιά μαμά, γιατρός, φίλη, ψυχολόγος και σεφ.
Είναι η γιαγιά που ανησυχεί για το μέλλον σου και προσπαθεί να σου φτιάξει το παρόν σου, είναι η γιαγιά που την κοιτάς και θέλεις να ζήσει αιώνια γιατί δεν μπορείς να φανταστείς την ζωή σου χωρίς εκείνη.
Είναι η γιαγιά που σε φιλάει στο μέτωπο όταν εσύ κοιμάσαι … είναι εκείνη που από σένα παίρνει ζωή.
Του παιδιού της το παιδί δυο φορές παιδί της λέει και τα μάτια της δακρύζουν από ευτυχία.
Της μαμάς μου η μαμά, δυο φορές μαμά μου, λες εσύ και την θαυμάζεις, για την γιαγιά που είναι και για όσα έχει κάνει μέχρι σήμερα.
Τι κι αν έχετε τσακωθεί για κάτι ανούσιο, εκείνη έχει εσένα κι εσύ εκείνη κι αυτό σας γεμίζει. Δεν είσαι μόνο εγγόνι της, είσαι και παιδί της, σας χωρίζουν αρκετά χρόνια και ίσως πολλές φορές να μην την καταλαβαίνεις, όμως έχε υπομονή όπως είχε κι εκείνη με εσένα και όλες αυτές τις ερωτήσεις που της έκανες από παιδί.
Μια αγκαλιά κι ένα σ’ αγαπώ στις γιαγιάδες της καρδιάς μας.
Αυτό και μόνο τους αρκεί.
Για την δική μου γιαγιά.
Της Μαρίας Χριστίνας Σωτήρου
anapnoes